به گزارش هفت چشمه به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ در آخرين سال مسئوليت دولت تدبير و اميد سلسله مذاکراتي در وين با عنوان «بازگشت به برجام» شکل گرفت مذاکراتي که تلاش مي کرد در واپسين روزهاي عمر دولت دستاوردي هر چند اندک براي 8 سال مذاکره دولت به ارمغان بياورد.

در طول انجام اين مذاکرات اما مجلس تازه نفس يازدهم قانون «اقدام راهبردي براي لغو تحريم ها» را تصويب کرد. قانوني که صراحتا به دنبال احقاق حقوق از دست رفته ملت ايران در طول 8 سال به بهانه مذاکرات هسته اي بود و براي اين امر شروطي را براي طرف هاي غربي برشمرد.

اما همزمان با اين دوران محمدجواد ظريف به عنوان باني اصلي مذاکرات برجامي، به طور آشکار و مشخص از ادامه مسير مذاکرات کنار کشيد و اداره مذاکرات را به عباس عراقچي سپرد اين ادعا البته بارها از سوي ظريف در شبکه اجتماعي کلاب هوس و حتي فايل صوتي که در روزهاي منتهي به انتخابات رياست جمهوري منتشر شد صحه گذاشته شد به طوري که ظريف بارها در اظهارات مختلف عنوان کرد که خودم را از اين دور مذاکرات کنار گذاشته ام و مسئوليت آن را به عهده نگرفتم.

در جريان مذاکرات در دولت قبل اما اتفاقاتي رخ داد که تماما منتهي به اتلاف وقت براي جمهوري اسلامي ايران بود به طوري که ايران مي توانست امتيازات بهتري از طرف هاي غربي دريافت کرده و به پيشبرد مذاکرات فرصت بيشتري بدهد.

دولت قبل بيشترين فرصت خود را صرف مخالفت با مصوبه مجلس کرد و به جاي اينکه براي ورود به مذاکرات آن هم در ماه هاي پاياني عمر دولت با دست پر و پشتيباني هاي مجلس به طور مکرر مجلس را مانع پيشرفت مذاکرات معرفي کرد و فرصت را از دست داد.

رئيس جمهور بارها عليه مصوبه مجلس سخنراني کرد و گفت که اداره کشور در اختيار من است، ما سياست گذاريم و کسي حق ندارد براي دولت ريل گذاري کند، خودمان در مسير حرکت مي کنيم، اين بهانه تراشي هاي دولت باعث شد که فرصت براي مذاکره بهتر از دست برود.

تعلل يازده ماهه دولت موجب شد که آمريکا احساس کند ايران براي دستيابي به يک توافق حداقلي محتاج است.

دولت سيزدهم اما سياست متفاوتي را در پيش گرفت که براساس آن به جاي راهبرد التماس و ذلت بر موضع اقتدار و عزت تاکيد کرد. دولت سيزدهم طرف مقابل را به اين قطعيت رساند که ايران محتاج به مذاکره نيست و در صورت مذاکره به جاي اينکه شروط طرف هاي غربي را بپذيرد خود شروطي براي بازگشت به برجام دارد.

مقامات آمريکايي اين روزها با ترديد نسبت به ادامه مذاکرات اظهارنظر مي کنند چرا که به اين باور رسيدند ايران نيازمند هر توافقي نيست.

اين ميان اما برخي جريانات در داخل تلاش مي کنند با سياه نمايي گسترده وانمود کنند که وضعيت داخلي ايران دچار آشفتگي هاي فراوان است و نظام جمهوري اسلامي در حال فروپاشي است و هر مذاکره اي بهتر از مذاکره نکردن است.

اين جريان در حال تلاش است تا با فشار رسانه اي دولت را وادار کند که در هر مذاکره اي با دادن امتياز به طرف هاي غربي به توافق حداقلي دست پيدا کند.

اين تلاش رسانه اي در حالي در حال شکل گيري است که دولت تلاش مي کند از تله گره خوردن همه امور کشور به مذاکرات فرار کند.

انتهاي پيام/ک